Eg skal ut å køyre båt igjen...

Det byrjar å nerme seg ei stund nå sidan sist gong eg måtte bøye hovudet utfor ripa for å fore Måkene. Har nesten gløymt ut korleis det følest å få vrengt magen slik at alt, og då meiner eg alt, middagen kjem i retur. Eg har nemleg fått ei "svigermor" som jobbar på apotek, og der veit dei råd...

Du tenker kanskje at det kjem eit lite kjerringråd nå? Men, på Sunnmøre er det ikkje så fint å kalle ei kvinne for ei kjerring, så eg vel å kalle det medisin. Ho har rett og slett kjøpt ei pakke med reisesjuketablettar til meg. Og om det fungerer? Jau, det skal eg seie deg, det er ein kur som fungerer på denne landkrabben.

Så nå blir det berre ei fryd å reise opp langs vestlandskysten. Satsar på fint vêr og fine fotomotiv. Turen går frå Bergen fredag ettermiddag og ender opp i Selje, der foreldra til Hanne Marte skal hente oss. Skal bli veldig kjekt å treffe dei igjen. Det er ein skikkeleg kjekk familie, og eg føler meg heldig som har blitt tatt inn i varmen der.

Det er sikkert ikkje så mykje som minner om vinter lengre, men i fjellet ligg snøen endå godt nedover sidene. Og det har Hannus og eg tenkt å benytte oss av. Det blir i alle fall ein dag til Strandafjellet, og kanskje det blir ein liten tur med feller og oppbretta armer. Me kan nå ikkje berre gå på ski når ein først er oppe og besøker "svigers", men litt får me nok tid til:)

Ellers vil eg bare anbefale alle som har tid og mulighet til å bli med til Finse på 17.mai. Me var der i fjor, og det var litt av ei oppleving. Tenkte faktisk ikkje tanken på å droppe det i år... Så kjekt er det.

Kvilldal får fellesblogg:)

Ja, då ska det skje. Kvilldalsgjengen skal få fellesblogg. Det var kanskje på tide, vil nokon seie. Men, me vil heller seie at det kjem tidlig til å vere Kvilldalstempo:)

Ellers vil eg bare f¨å sei at påska har vore veldig bra. Hanne Marte har vore her heile ferien, og me har kost oss på ski kvar dag (minus 2 dager) Sjelden at ein får laus pudder til kness i midten av april...

Bilda kjem etterkvart

Våren er komen te Bergen

I helga viste våren seg skikkelig for første gong her i Bergen. Strålande sol frå skyfri himmel fredag og laurdag, og med temperaturer som tilsa ulltrøye og ikkje jakke.

Etter å ha jobba lenge med matteinnlevering fredag ettermiddag, fekk eg Hanne Marte med ut på ein liten sykkeltur. Kanskje den kortaste me har hatt i lag, men veldig godt å komme seg ut. Hanne Marte sko nemlig på nattevakt, så det var ikkje mykje me fekk tid til. Turenb gjekk te Slottet, der me fekk nytt litt av våren.

Lurdag va vêret endå finare og varmare, og då måtte me ta turen ut. Hanne Marte, Tove, Audi, Jani og eg ville nyte sola:) Det var ikkje snakk om noko anna. Planen var eigentleg å gå over Vidden, men det viste seg å ver litt mykje snø der oppe, og tida var litt knapp. Alle skulle nå møtet i Salem på kvelden, så då måtte me ha jogga over Me fann oss heller ei fin og lun hylle oppe ved Ulriken, der me naut utsikten, nisten, sjokolade og eple. Det vart òg litt tid til å hoppe litt med slushsnø i landinga. Andre i Bergen hadde òg visst å nytte seg av denne fine dagen, så me møtte store mengder folk på veg opp og ned frå Ulriken. I lufta fann me òg nokre luringer, som hadde funne den perfekte dagen for paragliding. Dei holdt på utruleg lenge, og det såg aldri ut som at dei skulle kome seg ned.
.



Fin dag, fin dag.

Jani dyrke poteter på kjøkkenet vårt...

Tenke du at Jan Gaute ikkje e ein typisk gartner? Då må du tenke om igjen.

I dag var dagen for ein skikkelig god potetmiddag, tenkte eg, og sko hente meg litt poteter frå skapet. Men, det va lettere sagt enn gjort. Poteta hang nemlig fast i skuffen på toppen av skapet. Kunne ikkje heilt forstå det, men så såg eg kva det var. Det var det megalange utskuddet frå poteta som hadde vokse seg opp i suffefestet. Han Jani han Jani...

Så nå er utfordringa, kem klare å få større potetspire enn Jani?

Litt fleire bilde frå Canada

Litt tekst og bilde frå Canada

Nå e eg tebake frå Canada. Det har vore ei stor oppleving, og eg må sei at kanadisk snø er noko for seg sjølv. Fjørlett pudder er tingen!!!

Under kan du sjekke kva som kom på friflyt.no undervegs på turen. Då hadde me framleis ikkje vore innom Fernie, som var den beste plassen, så der har det også blitt tatt ein del bilete på både kamera og netthinna...


Fri Flyts konkurransevinner i dyp snø

This is my girl

Nå er det ikkje lenge igjen...

På førstkommende fredag reiser eg...

Seint fredag kveld reiser eg over til Oslo. Der skal eg (prøve å) sove på flyplassen fram te innsjekking av meg sjøl og skia kl 06.00. Og rett før 8 går første flyet til London. Der skal eg møte dei 4 andre i reisefølget. I følget er 2 gutter frå Oslo, og eit forlova par frå Sverige. Håpar at det blir ein kjekk gjeng å reise med. Det er jo alltids eit lite spenningsmoment å reise med 4 ukjente på ein slik tur, men rekner med at det skal går veldig bra. Om ikkje anna, så kan vi snakke om vêret og snøen...

Turen går så videre frå London og direkte til Calgary. Her blir me henta av ein guide/sjåfør som skal kjøre oss fram til første skistad. Veit faktisk ikkje så mykje om kor lenge me blir på kvar stad, men reknar med at me får tid til å prøve eit par av løypene.

Ellers gleder eg meg stort til å oppleve Canada. Det har liksom vore litt uoverkommeleg å reise på skitur over dammen. Men, nå er eg altså snart der. Utruleg, men sant.

Webcamera for dei ulike skisentera me skal i:
Kimberley
Red resort
Fernie

Kjem tilbake med meir stoff...

Ellers så ligg værvarslinga for dei neste 5 dagane her:
Fernie
Kimberley
Red mountian

Ane til topps igjen...

Nok ein gong kunne Ane Marie Singstad gå av med seieren i den høgtidlege bowlingcupen på Bergen Bowlingsenter Bergen. Med sterk konkurranse i finalen, slo ho knock-out på arge konkurrentar som Jan Gaute Haug, Maria Kristensen, Hanne Marte Grimstad og Ole Terje Sukka.

Om champangen blir opna i kveld eller om den lyt vente til i morgon gjenstår å sjå. "Seieren kom i alle fall godt med", seier ho på telefon fr Fabrikkgaten i Bergen. "Dere ass", skrik ho når dei i bakgrunnen jublar over seieren hennar.

Ein lyt leggje seg i hartrening om ein skal kunne slå denne lattermilde austlandsjenta. Her kan me skode Jan Gaute Haug som var ein av hennar argaste konkurrent i finalen. Kanskje neste år?

Kjekk kveld

Tur til Turøy

Fram mot den 12. og 14.februar lyste butikkvindaugo mot oss: Husk morsdagen og din kjære på valentinesday... Raud er fargen som går igjen på dei fleste reklameplakatane. "Overask henne med gåver spekka med kjærleik", "gje henne den spesielle gåve", "rosene har aldri vore finare enn nå". Kunne holdt på i lang tid med å liste opp alle salgstriksa handelsnæringa bruker...

Men, kvifor skal alt koste penger, kvifor skal alt vere så glamourøst? Kva med å prøve noko så enkelt som å gi mor di eller din kjære ein dag som ho kan hugse og ikkje eit smykke som ho sjeldan får brukt fordi det bare passer til den raude genseren:) Kva med å gi ho ein dag som styrker familieforholdet, vennskapsforholdet eller parforholdet?

Eg må ærleg sei at det er kjekt å gi og få gåver. For all del!!! Men, desse dagane har blitt litt for kommersialiserte spør du meg. "Det enkel er ofte det beste," heiter det i reklamen for ein av dei store butikkjedane her i landet. Eg trur det er viktig ta seg ein slik dag samen med "jubilanten". Ein enkel, men kjekk dag der de får kose dykk i lag.

Tysdag hadde Hanne Marte og eg ein herlig båltur ut i Øygarden, nærare bestemt Turøy. Kan anbefalast på det varmaste. Og, treng du eit tips om kor det er ein live plass å tenne bål og holde litt varmen, er det bare å slå på tråden.

Ps: Viss du er jente og les dette, gjeld det sjølvsagt mot gutten også... Og hugs at det er farsdagen som kjem først:)

Utruleg, men sant...

Drømmetur til Ole Terje Sukka

Fri Flyt har i samarbeid med Destination Canada for andre gang trukket ut en heldig vinner av drømmetur til Fernie, Kimerley og Red Mountain. Ole Terje Sukka ble dagens gladeste fyr da han fikk vinnerbeskjeden.

- Dette er bare helt sinnsykt! Jeg pleier aldri å vinne noe, og det er ekstra morsomt at jeg sa til kjæresten min at denne gangen er det min tur!

Han forteller videre at kjæresten for to dager siden spurte om han fremdeles var like sikker på å vinne, og da han trodde konkurransen var kunngjort, prøvde han å ro seg vekk.

Da Kieron Gray fra Destination Canada ringte, trodde han at det var kjæresten som utsatte ham for en god gammeldags tøysetelefon. Men dengang ei, lærerhøgskolestudenten kan pakke skia og dra til Canada fra 11. - 21. mars.

Nærmere 900 stykker meldte seg på konkurransen, hvor åsted for vinter-OL 2010 var spørsmålet.

- Jeg har akkurat vært i St. Anton, og skikjøring er hovedhobbyen min. Jeg og kameratene mine har drømt om å dra til Canada, men det har så langt ikke blitt noe av. Nå gleder jeg meg til skogsterreng og pudder, sier Sukka.

Sukka skal feire seieren med tur til Snowshow i Eikedalen.

Fri Flyt gratulerer - og vi vil følge Sukka på drømmereisen til Canada.
(Henta frå nettutgåva til FriFlyt fredag 10.02.2006)

Litt meir frå Alpene...

Her er Dagfinn i eit fint svev

(Nettet gjekk så treigt i dag, at det tok eit år å bare laste ned dette biletet. Satser på meir bilde og tekst ein annan dag...)

Snart kjem bildene frå St.Anton

Etter å hatt sol frå skyfri himmel i 6 dager i strekk er det vanskelig å komme i gang med skulearbeidet... Heldigvis (eller uheldigvis) har me ei stor matteoppgåve som skal inn om to veker, så fokuset er nøydt til å ver på skulearbeidet nå.

Tenkte eigentleg at eg ikkje skulle fortelje så mykje frå turen før bildene kom. Men, litt kan eg nevne:
- Ski 6 dager
- Sol 6 dager
- Varmt 6 dager
- Gode venner 6 dager

Generelt ei utrulig bra veke. Og når me faktisk fant urørt pudder på torsdagen (to veker siden sist snøfall), toppa heile turen seg. Ein gløymer fort at ei ski og ein stav vart ødelagt når ein opplever slike snø-og vêrforold.

Meir frå turen kjem snart..........

Under to veker igjen...

I skrivende stund er det 13 dagar igjen til me vender snuten sørover mot kaldere strøk. Ja, for når ikkje Norge kan tilby skikkelige vintrar lengre, er me nøytt til å finne snø ein annan plass. Turen har me bestilt for fleire mnd sidan, så det er i grunnen berre å få tida til å gå fortast mogleg nå. Dagleg er eg innom dei lokale nettsidene og sjekker vêrmelding og livekamera. Og det er ikkje akkurat Bergensvêr der. Til nå har det enten vore snø eller strålende sol kvar dag. Det er vel slik det var her i Norge òg før?!?

Må sei eg er litt spent på om alt klaffer. Me har nemleg fiksa heile reisa og opphaldet sjølv. Ingenting har gått via reisebyrå. Så skulle noko skjere seg, har me ingen å klage vår nød til... Men, dette gjer det ekstra kjekt å reise òg. Og eg som er så dårleg i engelsk er enten nøytt til å enten snakke norsk-engelsk, eller prøve å friske litt opp i tysken. Kan bli god underhaldning for dei andre det ja:)

Om du skulle vere av typen som har lyst å følge litt med på ka vêr me har når me er der nede, er desse to linkene gode:

Livekamera frå St.Anton
Vêrmelding

Med på turen er:
Eirik: Fotograf og organisator
Ole Martin: Den einaste med slalom
Geir Allan: Fartsglad og energirik telemarkkøyrar
Nils Kjartan: Turens mest svoltne, med eit urokkeleg humør
Jan Erik: Eldstemann med teft i sporet
Sven: Minstemann med god kontroll og farleg latter
Bodil: Vår mest erfarne Alpeturist
Hanne Marte: Turens søteste jente med breie ski og svingteknikken inne
Ole Terje: Filmer og pådriver

Tebake igjen te alvoret...

Etter ei fantastisk flott jul, romjul, nyttårshelg og skiweekend i Hemsedal, var det tid for å starte opp med skule og praksis igjen. 2.klassingar er ikkje dei som forstår mest av kor kjekt det er å køyre djup pudder i skog, så det vart ikkje så mykje snakk om det denne veka. Difor lyt eg få fortelje dykk litt om jula. Det heile starta heime i trivselsbygda Kvilldal. Ei veldig kjekk og koseleg jul heime saman med familien, slekt og venner. Det vart eit par skiturer saman med min aller mest trufaste turkamerat, Toggy. Han var rektig så nøgd med å få trekke litt igjen. Den årlege Røldalsturen saman med Kvilldalsgjengen vart litt amputert, så eg måtte reise opp aleine. Heldigvis reiste eg. Fantastisk vêr, godt lag (Nils Kjartan og Geir Allan) og gode forhold på toppen gjorde at dagen vart ein stor suksess. Er meir og meir glad for å ha Røldal så nært heime...

Fjerde dag reiste eg opp til mi kjære Hanne Marte og familien hennar. Reiste først på ein hyttetur saman med venner. Det blei ein fin pudderdag (måtte leite litt, men når me først fann melisen, var det digg forhold og lite folk å dele den med...) Det blei også tid til ein herlig topptur før me returnerte til Ulsteinvik, for å treffe svigers igjen. Skal ikkje klage over den familien der nei. Har det utruleg kjekt saman med den gjengen. Gleder meg til neste tur opp til Grimstadgjengen. Første nyttårsdag var me ein tur innom Strandafjellet. Ein nydelig og kald dag, der me trengte eit par timar i bakken først for å vakne... Utpå dagen vakna me, og det vart ein av dei bedre skidagane på lenge.

De t vart ein dag innom Bergen før me satte oss i biler og busser og vendte snuten mot Hemsedal. Det skulle vise seg å bli ei fantastisk kjekk helg både åndelig, vennskapelig og skimessig. Å reise på tur med 100 Jesus- og skigira ungdommar var ei fantastisk flott oppleving. Det hjalp også på med hotellstandard og strålande vêr alle tre dagane. Var faktisk ikkje mildere enn 15 minus i det heile... (Bilda her er tatt av Eirik S Bø denne helga)

Men nå er eg altså tilbake igjen i det vanlege livet. To veker til med praksis nå, og så reiser me ein gjeng til St.Anton. I morgon er det berre to veker igjen...

Endeleg kom jula

Til slutt vart det også slutt på eksamensstress for oss lærarstudentar. Vel ferdig med to eksamener og ei semesteroppgåve kan me sette oss på buss, båt og fly heim til våre respektable heimar. Gleder meg til familiekos, julebudskap, julemiddag, Toggy, SKI og det som måtte dukke opp av julehygge. I romjula går turen til Ulsteinvik for å feire nyttår saman med Hanne Marte og familien/venner. Så det er mykje å sjå fram til. Forhåpentlegvis blir det også litt tid til (prøve seg på) å gå på slakk line. Vil berre ynskje alle ei velsigna fin jul.

Som Tore Aas ville sagt det: "En stjerne skinner i natt", som nissejenta i Amalies jul ville sunge det"Snart er det mørkt i stall og i låve, nå må alle nissunger sove." Eller som Vazelina "Rull'n ut..."

Jehovas vitne på besøk

Eg har visst ikkje vore klar nok i mi tale, for nå har Jehovas vitne dukka opp to gonger på døra i det siste. Same personane og endå meir hyggelege enn sist gong... Trur dei kanskje at dei has sjans til å få meg med på møte?

Problemet mitt er vel at eg liker å prate om tru og Bibelen. Så då går ikkje dei med det same. Stakkars, dei trur vel at dei har meg på glid... Spesielt i dag må dei ha trudd det. For i dag kom dei rett etter Krl-eksamen min. Og rett etter ein eksamen har ein eigentleg ganske lyst å fortelje kva ein skreiv om. (I alle fall viss ein føler at det har gått sånn passe bra:) Så i dag la eg ut om tema som tydeligvis opptok dei.

Lurer på korleis eg skal tolke det, for før dei gjekk spurte dei meg kva eg heiter og om dei kunne komme igjen seinare. Eg er ikkje akkurat av den type som svarer at eg heiter Per Leif og nekter folk å komme igjen. Så nå står eg sikkert på ei liste over unådde personer i Rikets Sal...

Har du nokon gong lurt på dette om Jehovas vitner?

- Har dei ingen jobb på dagtid? Siden dei ganske ofte dukkar opp på dørene på dagtid, eller går rundt med bladene sine i byen midt på dagen...
- Brukar dei ull-stilongs? Dei får jo sjeldan kome inn hjå folk, og dei har INGENTING i mot å stå ein halvtime utanfor uansett kor kaldt det er...
- Har Jehovas vitne nokon form for køyregodtgjørsle? Eg tenkjer at det må bli eit par liter med bensinsluk på desse flotte Mercedesene sine. I alle fall når dei kjem køyrande heilt frå Haugesund til Kvilldal kvar pinse...
- Er alle Jehovas vitne like flinke til å teikne som dei som teiknar i blada deiras?
- Speler Jehovas vitne playstation?

Legg gjerne igjen ein kommentar viss du har svar på desse spørsmåla. Eg skulle gjerne visst det...

Treninga til St.Anton er starta...

For tida går det mykje i stillesitjing og eksamenslesing, noko som ikkje er så bra for kroppen. Me har alle behov for å få dagleg røyrsle, og hjernen treng å avreagere litt frå studeringa. Det er då ein kan finne fram treningstøyet og joggeskoa, og ta turen ut eller på eit av dei mange treningsstudia rundt om i landet.

Slik kunne kanskje ein artikkel frå studentavisa her i Bergen sett ut. Lesestoff som mange kjenner seg igjen i, og som mange veit at dei bør følge. Men, er det nå alltid så lett? Har ein alltid så mykje overskot igjen etter ein hard lesedag, som både blir 10 og 12 timar? (skulle gjerne sagt at eg klare det kvar dag, men då hadde nok nasen blitt litt lengre ja...) Det er då ein må ha ein motivasjonsfaktor til å kome seg opp frå godstolen; nemlig Alpetur i slutten av Januar.

Eg har ikkje så lyst å betale 1500kr for eit 6 dagers heiskort, og vere heilt øydelagt i beina etter 2 dager... Då får ein ikkje så mykje igjen for pengane. Så nå har altså Sukkaen kome i gong med "barmarkstrening" til vinterens store høgdepunkt. Forhåpentligvis blir det nokre dager på god norsk snø først, men grunnlaget blir nok lagt mest i eit par svetteøkter i veka på Fantoft. Så får me berre håpe på sjuke tilstander med nedbør av den kvitaste sorten der nede, slik at det ikkje blir for hardt i bakken...

Kan anbefale på det sterkaste å finne seg ein motivasjonsfaktor og ein treningskamerat før vinterens skiturer. Så kan du heller tenkje, når du sit der på sykkelen saman med 15 andre sveitte studentar, at om nokre få veker får du lønn for strevet. Då gjer det lite at den siste "pulstoppen" kjennes umåteleg tung, og at låra kjennes tyngre enn nokon gong dagen etter. Tipper dei blir mykje tyngre i alpene...

God treningsøkt.

Ps: Treng du treningspartner, er det berre å ta kontakt. Eg er sikkert med. Og er ikkje eg med, får du sikkert med deg Hanne Marte. Lykke til!

Matt. 18.20 av Tor Åge Bringsværd
Kirketjeneren satt og døste ved siden av kollektbøssa.

Det var en varm dag og en lang preken. Presten var ung og likte å høre sin egen stemme. Under en preken kan man som kjent godt sitte med gjenlukkede øyne uten å få dårlig rykte. Og kirketjeneren hadde rutine.

Dagens tekst var fra Matt. 18.20. "For hvor to eller tre er samlet i mitt navn, der er jeg midt iblant dem."

Det knirket i døra. Ganske svakt riktignok... Kirketjeneren rynket pannen. Sikkert dåpsfolk... Men han tok feil. Det stod en neger i døråpningen. En høy, radmager neger. "Hysj," sa kirketjeneren, "vet du ikke at dette er en kirke for hvite?"

Den andre svarte ikke, bare stod og stirret framfor seg med store, sørgmodige øyne.

"Ut med deg!" hveste kirketjeneren. "Vil du se å komme deg ut, din svarte gærning!"

Under alt dette hadde presten fortsatt å preke. Bare et par løftede øyenbryn viste at han la merke til det som skjedde. Men de som satt på de bakerste benkene, hadde snudd seg.

Negeren stod fortsatt ubevegelig. Men blikket hans begynte å gli over menigheten. Øynene flakket ikke, de søkte. En etter en møtte de blikket hans, en etter en vendte de seg bort. Så møtte presten øynene hans, og det ble stille i kirken.

Kirketjeneren var den første som brøt forhekselsen. I et sprang var han borte hos den formastelige. Og nå hvisket han ikke lenger.

"Ut!" skrek han. "Ut, din dumme svarting. Kan du ikke lese? Ser du ikke oppslaget på døra? Dette er en hvit kirke." Han tok et godt tak i skulderen på den fremmede og ville dra ham med seg ut. Men negeren rikket seg ikke.

Menigheten knurret. Et par av mannfolkene reiste seg halvt opp. Presten kremtet. "Jeg tror det er best du går," sa han, og så forlegent i golvet, "denne kirken er bare for hvite. Ingen fargede får slippe inn her."

"Har dere ikke kjerker nok for dere sjæl?" var det en som ropte.

Kirketjeneren gjorde et nytt forsøk på å skyve negeren ut. To mann fra bakerste benk kom til for å hjelpe. "Få ham ut," ropte en ung pike. "Se hvordan han står og stirrer på oss. Å Gud, få ham ut!" "De blir verre og verre for hver dag," utbrøt en eldre dame. "Tenk at vi ikke kan få være i fred for dem selv her i kirken."

En av mennene gikk tett opp til negeren, ristet knyttneven opp i ansiktet på ham og sa: "Sånne som deg skulle en binde etter bilen og trekke gjennom søla. Se og pell deg ut før jeg drar til deg!"

Negeren stod fortsatt like rolig, og den andre av de to mennene gjorde det som den første hadde lovet. Hele menigheten riste seg. En smal stripe blod rant nedover haken på negeren, men fremdeles hadde han ikke sagt et ord.

"Er du stum?" brølte han som hadde slått. "Svar når en hvit mann spør deg."

Presten klubbet med salmeboka. "Vi må huske på at vi er i Guds hus," stammet han. "Skynd dere nå og få ut dette mennesket, slik at vi kan fortsette."

Kirketjeneren åpnet døra, og sammen med sine to hjelpere fikk han halvveis skjøvet, halvveis løftet negeren utenfor.

Forbipasserende stoppet nysgjerrig opp.

Snart var det samlet en hel liten flokk rundt kirketrappen.

"Skulle vært moro å gi deg en omgang," sa han som ikke hadde slått, "bare for å høre om det var låt i deg."

"Hva gjelder det?" ropte folk. "Hva er det som står på?"

"Denne forbanna svartingen kom inn og ville starte bråk i kjerka."

Negeren var fortsatt taus, men øynene var blanke av tårer.

En kvinne lente seg fram og spyttet ham i ansiktet. "Det pakket," hveste hun, "de skulle henges alle sammen."

Flokket presset seg stadig nærmere. "La oss begynne med han der!" var det en som ropte. "La oss dukke ham i tjære og sette fjær på ham!"

"Faen ta det skabbete pakket."

Men nå dukket det opp to politimenn. Bevæpnet med køller og pistoler brøytet de seg vei gjennom flokken av tilskuere, tok obligatorisk judogrep på negeren og førte ham bort til en ventende bil.

Samme kveld ble han erklært skyldig i gudsbespottelse og dømt til døden av en enstemmig jury.

Bøddelen sa etterpå til sin kone: "Det var et merkelig menneske. Han sa ikke et eneste ord under hele rettssaken. Bare stod der og så på oss med disse store, varme hundeøynene sine. Men selv om han var aldri så mørk i huden, tror jeg ikke han var ordentlig neger. En slags bastard kanskje. Men du skulle sett hendene hans! Han hadde et dypt sår i hver håndflate – som om noen hadde moret seg med å drive nagler gjennom dem. Stakkars jævel."