Vinteren, en slags dvaletid

På vinteren går vi liksom i dvale. Ingenting skjer, spesielt ikke i helgene, vinterferien og påskeferien...

Slik betegnes tida for mange av oss som elsker vinteren og skikjøringens gleder. Mange av vennene våre vil oppleve at de ikke ser oss, skolen melder om høyere fravær når det regner og sludder i byn og telefonselgere opplever å få beskjed om at den du ringer befinner seg i et område uten dekning. Hva har skjedd. Har vi gått i dvale? Ja, jeg velger å kalle det dvale. Dvale fra det vante urbane livet i byen. Fra det stressende tidsjaget som pusher deg hele veien. Fra det livet som gir lite eller ingeting å fortelle til barnebarn om 60 år. For det er vel ikke her vi ønsker å være når det er vinter og fjellet roper på oss?

Ok, det vil kanskje være drøyt å kalle det å gå i dvale når en svetter seg til toppen av et fjell på 1700 høgdemeter, eller setter et godt stavtak for så å droppe ned den skrenten du drømte om i hele fjor vinter. Eller når du lar kompissen sette utfor først for så å gi alt for å ta han igjen før du når bunnen.

For min del handler vinteren om det å være i snøen. Det handler ikke om å få til de villeste tricksa, ha de beste skia eller å ha flest skidager når du tipper juni og har gått opp en buksestørrelse pga for kraftige lår. Det handler om å gå i dvale fra det vanlige livet og oppleve vinteren som frihet, spenning, glede og tilfredsstillelse.

"Hvor er du for tida. Jeg ser deg jo aldri, verken på byen, trening eller msn. Har du gått i dvale eller?"

De skulle bare visst...

(Innlegg i friflyt.no sin skrivekonkurranse med tema vinter)

Klatretur med solfaktor 20

Helgas tur blei ei fantastisk flott oppleving. Vêret var bare heilt utruleg, rundt 25 grader begge dagane. Lite minte om midten av september der me klatra i solsteiken på "Uteveggen" i Øygarden. For min del vart klatringa ei utfordring, då uteklatring med knøttsmå tak var nytt og uvant. Men, det er absolutt ei oppleving som gav meirsmak. Min gode makker Magnus Hatløy var tålmodig og lot meg bale på i veggen for å komme meg til topps.

Kvelden saman med Krikgjengen vart ein sosial og triveleg kveld. Det foregjekk ein intern "konkurranse" om å finne ordspel rundt temaet klatring, noko som blei eit høgdepunkt for fleire av oss:)

Klatretur til Øygarden

I dag reiser eg på klatretur til Øygarden med Krik. Første gong eg prøver uteklatring, så det blir spennande å sjå korleis dette går... Kan sjå ut til å bli ei kjempehelg med fint vêr, kjekke aktiviteter og godt lag. Kan ikkje klage då. Kjem tilbake med bilde og tekst seinare

Frihelg heime i Kvilldal

I helga vart det tid til ein tur heim til mor og far i Kvilldal. Det byrja å bli leeenge siden sist, så nå var det på tide med ei helg heime. Vêret viste seg frå ei praktfull side, og hausten hadde byrja med førebuing til vinteren. Å vere på hytta som ligg omringa av fjellbjørka som byrjar å gulne, der fossane gjer ein jamn og søvndyssande dur og der utsikta er eit speglblankt vatn med fjell rundt på alle kantar gjer noko med ein. Ei frihelg frå det daglege livet i Bergen. Ei helg der ein kan bruke mykje fysiske krefter i form av god veding og spikring mens dei mentale lagra blir fylte opp. Mor og far var visst også glade for å få minstemann heim ei helg, så det me fekk mykje god tid saman. Einaste som mangla var Hanne Marte og Anne Brit (søster).

Toggy fekk også mykje merksamd denne helga. Både frå meg og frå nabohunden... Frå meg fekk han kos, mat og tur, mens frå nabohunden fekk han mange dårlege og halvhjarta sjekketriks. Det er ikkje så lett med desse "damene" når dei er i løpetida si... Det toppa seg på lørdagskvelden når nabohunden stod utanfor døra heime og bjeffa og ulte for å få Toggy ut. Det vart derimot ei mindre gira tispe som sprang heim til garden hu kjem frå etter å ha fått høyrt frå hundeeigar kva han meiner om slike tisper som øydelegg kveldsroa i familien Sukka..

På matfronten vart det også ei frihelg frå dei litt enklare studentrettane. Herleg graut, heimelaga pizza og fårikål gjorde sitt til at eg i skrivande stund (søndag kveld) ikkje sit svolten igjen etter helga. Takk for maten!
Mor med eit litt uheldig uttrykk:) (Trykt utan tillatelse)
Turmessig blei det ikkje dei lengste turane, men på lordag hadde eg ein fin liten fjelltur med Toggy. Høgdepunktet var nedturen, der me måtte komme oss ned ei bratt fjellside i blaute og utsletne joggesko str 45... Ein skal ikkje alltid ha dei lengste turane for å få litt kick i kvardagen

Slike helger må det bli fleire av. Betre avkobling skal ein leite lenge etter.

Sommaridyll på Sunnmøre

Sjølv om skodda til tider låg tett og hindra solstrålene å presse seg fram, var det ein stor opplevelse å sjå Sunnmøre på sommaren. Det blei masse bading, litt fisking, raking av krabbe og fleire kjekke båtturer.

Kven blir nr 5000*?

Er du så "heldig2 å bli besøkende nr 5000 på denne sida, skylder eg deg ein is... Skriv ein comment viss du var den heldige... Hugs å skrive klokkeslettet, ellers får du kanskje ikkje meir enn ein pinup...

Endeleg sommar

For mange høyres det sikkert heilt villt ut å sei "endeleg sommar" i midten av juni. Men, når du har såte pal øve bøkene dei site vekene og mnd, ska eg love deg at det gjer godt med ein ferie. Og til deg som jobbar, og skal bare ha ein mnd ferie i sommar, du får trøyste deg med at dei aller fleste studenter jobbar mens arbeidsfolka har fri.

Ferie er jo å gjere nåke annleis. I år som i fjor blir det ein mnd på fjellet på eit betjent turisthytte, nærare bestemt Svukuriset i i Femundsmarka. Skal også vere støttekontakt ei veke. Kjekke jobbar begge deler. Viktigaste er uansett å kunne legge vekk fagbøkene nå for eit par mnd. Digg å faktisk kunne ta seg ein tur med sykkelen, badeshorts, ei skjønnlitteraturbok og kanskje slakk line og fisbee. Alt dette uten å ha dårlig sammvittighet for å skulke lesinga.

Nå har det gått for langt!

Rittsyklister meid ned av bilist (vg 13.06.2006)

Dette er mi meining om denne saka!

For det første sender jeg min omtanke til syklisten som ble påkjørt på Sunnmøre. Håper at det som skjedde bare var en ulykke, og at det ikke var overlagt. Jeg skal ikke si hva jeg mener hvis dette var overlagt, for det er opp til politiet å ta seg av.

Men, sett deg inn i situasjonen: Du er ute og trener eller sykler løp. Det er en treningsform som verken forurenser eller bråker. Du dekker i verste fall 1 meter i bredden, og du ligger langs kanten av veien. Så kommer en bil og meier deg ned. Her ser jeg ikke logikken.

Selv sykler jeg omtrent hver dag, både trening og i byen. Og jeg kan forstå bilister som er irritert på bysyklerne. For her er det masse lovbrudd. Det skal jeg ærlig innrømme at skjer ofte. For min del tenker jeg mer over det nå, og prøver å holde meg til reglene. Men, de som klager på syklister som sykler treningsturer langs landeveiene kan ikke bruke argumentene om at det er mange som sykler mot einveiskjørte gater, på rødt lys osv. Da legger en skylden over på feil personer.

Når jeg sykler ute på landeveiene legger jeg meg helt ut til sida. Om det da skal komme noen bilister å klage på min sykling, blir jeg jo selvsagt provosert. Det er ikke det minste vanskelig å kjøre forbi oss syklister, og skulle du måtte vente litt pga møtende bil, tror jeg ikke at livet ditt blir ødelagt fordi... Men, det kan derimot våre liv bli. Blir vi kjørt ned er det stor sannsynlighet for å bli alvorlig skadet for livet.

Hadde bare mange av dere bilister tatt bena eller trøene fatt på vei til jobb, tror jeg mye av denne problematikken kunne vært unngått. Og tenk på den helsegevinsten det gir. Tror ikke akkurat det produserest så mye endorfiner av å sitte i en rushkø på veg til og fra jobb. Men, tro meg: Gevinsten av å sykle er noe jeg unner alle å oppleve.

Ellers håper jeg at vi som syklister kan skjerpe oss med å følge trafikkreglene. Og så får vi håpe at de som sitter i sine gode reccaroseter i bilene viser litt omtanke mens de kjører fint forbi oss med god avstand. La i alle fall ikke denne debatten bli noe som gjør at det blir flere slike farlige situasjoner.

Synd at det ikkje blei streik...

Ja, eg er faktisk ein av dei som håpte på streik blandt bankansatte. Du trur kanskje eg er litt tullete nå, men eg skal prøve å forsvare meg.

Tenk deg ei veke uten mulighet til å handle meir enn akkurat det du trenger. Tenk på ei veke der du faktisk må ta sykkelen eller beina fatt fordi at du ikkje kan kjøpe bensin. Tenk deg ei veke der rekninger kan ligge å forfalle uten at du trenger å bekymre deg for at kemneren kjem for å riste deg i skjorta. Eg kunne nevnt mange fleire eksempler på konsekvenser av ei bankfri veke.

Har du tenkt over kor mykje som blir styrt av banktjenester her i vårt samfunn? Det seier ganske mykje når finansminister Bjarne Håkon Hansen forlanger tvungen lønsnemnd før streiken har kome i gong. "Samfunnet ville lammes så godt som umiddelbart," seier han i eit intervju med n24.no. Då tenkjer eg: Er me så avhengige av banken at me ikkje kan klare oss utan desse tenestene i ei veke? Eg veit det kan høyrast veldig romantisk og naivt ut, men kvifor ikkje prøve ei slik veke ein gong i året? Truleg alt for urealistisk tanke, eg veit det. Privatøkonomien var nok ikkje det som hadde blitt mest råka. Og når eg ikkje eig eit firma eller jobber med å betale ut trygd, bør eg kanskje ikkje uttale meg. Likevel trur eg mange hadde hatt godt av å kunne flytte fokuset over på noko anna enn penger ei lita veke i året.

Viss ein skulle hatt ei slik veke i året, kunne ein f.eks gjort dette:
-Besøkt naboen med kveldsmat medbrakt
-Hatt bilfri veke og gratis sykkelvask på bensinstasjonene
-Bygd om torgallmenningen til eit stort torg der alle kunne byttehandla mat og andre viktige eller mindre viktige "råvarer"
-Reist på fjelltur med fiskestong og poteter frå eigen hage (eller som du hadde fått bytta til deg under dei store torgdagene nede på Torgallmenningen)
-Lånt kajakk av Sigrid (naboen) mot å stå i siloen ein dag


Det er mange ting ein kan finne på ei veke uten penger.Har du forslag til kva ein kunne funne på denne eine veka i året? Skriv gjerne inn tips.

Bryllup neste sommar

Nå er det bestemt. Det blir bryllup neste sommar den 14.juli...

Nokre vil kanskje tenkje at det er alt for tidleg å bestemme dato for bryllup over eit år på førehand. Men, det er faktisk ikkje slik lenger. Allereie når me ringde presten for eit par veker sidan, var 7.juli oppteken. Det er sikkert ein fin dato å gifte seg det. Gjer seg sikkert med 07.07.07... Nokre seier at det høyrer lukke med til slike dager. Men, eg tenkjer nå at slik overtro skal ein ikkje bygge eit ekteskap på. Då er det mykje betre å gifte seg den 14.07.07. Set ein summen av desse talla saman, får ein 19, som er det kjente talet for kjærleik i gresk mytologi.

Historia kjenner me vel alle om den stakkars Efrodate som budde i den 19.etasjer høge trehytta. Utan nokon form for kontakt med omverden låg ho og drøymde dag ut og dag inn om å finne den store kjærleiken. Dagar gjekk, veker gjekk og år forsvann i horisonten før hu endeleg høyrde ein lyd frå bakken. Langt nede kunne ho skimte omrisset av ein vakker ung prins med navn Loverens. Kjærleik med første blikk, tenkte Efrodate der ho sat lenka fast oppe i trehytta. "Om han berre kunne kome opp her, og befri meg frå singeltilværelsen," mumla Efrodate mens ho byrja å stelle håret i tilfelle draumeprinsen skulle klare å kome heilt opp til hytta. For å gjere ei lang historie kort enda dette med bryllup, og sidan den dagen har talet 19 vore eit magisk tall for alle som kjenner at hjarta bankar litt fortare når ei spesiell jente eller ein spesiell gut nærmar seg.

Hanne Marte svarte "JA"

16.mai kjem til å bli ein merkedag framover... For 16.mai 2006 svarte Hanne Marte ja til å bli mi framtidige kone! Ei overraska, men glad jente fekk spørsmålet ute under stjernelar himmel med 5 minusgrader, snø og vindstille. Gjett om eg vart glad då:) Ja, det e kjekt når ungdommane finne kvarandre.

Ulsteinvik

Sist helg var Hanne Marte og eg ein tur i Ulsteinvik. Vêret var ubeskriveleg flott, og alt la seg til rette slik at me fekk utnytte tida maksimalt. Båtturen opp på fredag gjekk smertefritt, og vestlandskysten viste seg frå si beste side. Stilt og fint på fjorden gjorde sitt til at turen nesten gjekk for fort. Men med kioskpriser langt over det uforsvarlege gjorde det godt å komme opp te Gunnvor og Einar som lokka med varme pizzasnurrer.

Laurdagen gjekk med til båttur saman med Hanne Marte, Einar, Kamilla og Øyvind (typen til Kamilla. Målet var Eiksund, der besteforeldrene ti HM har hytte. Ein fantastisk idyllisk plass som farfaren har bygd opp frå grunnen av. Her vart det grilling, slakk line gåing og ein ekstra sightseingtur med farfaren som styrmann. Ein skal heller ikkje legge skjul på at Einar prøvde seg på lina.


Om han gjorde like stor suksess som Øyvind seier historia ingenting om, så det blir opp til lesaren å tolke dette... PÅ veg tilbake til Vik klarte Hanne Marte å lure seg sjølv og meg til å stå vannski for første gong i år. Kanskje ikkje ei varm oppleving, men likevel veldig kjekt og ei god start på sessongen.

Søndag for familien Grimstad i konfirmasjon. Men, HM og eg klarte å "lure oss unna". Så me for likegreitt til Strandafjellet. Herleg skidag med lite folk, perfekt vêr og god vårslush.


Mandagen gjekk med til ny båttur. Denne gongen var Gunnvor også med. Me gjekk rundt Rundefjellet og såg på fuglelivet her.
Fasinerende syn. På veg tilbake igjen til Vik traff me på ei sjørøverskute som viste seg å vere venner av familien. Eg må seie det at eg vurderte sterkt å kaste inn handkledet når seg fann ut at desse sjørøverane var både venner og nær slekt til Grimstadgjengen. Men, som me alle kjenner til frå soga om Kaptein Sabeltann, så er dekksguten Pinky ein hyggeleg og real gut. Lommeboka kunne også her ligge trygt pga hyggeleg besetning... På kvelden fekk me oss ein fantastisk fin tur ut til Flø. Sjøen hadde tatt kvelden for lengst, og me fekk oss ei herleg stund med litt fotojakt, bålkos og grilling.



Ei fantastisk flott helg på alle måter. Sjelden bra ver og mange gode studner samen med familien til Hanne Marte

Eg skal ut å køyre båt igjen...

Det byrjar å nerme seg ei stund nå sidan sist gong eg måtte bøye hovudet utfor ripa for å fore Måkene. Har nesten gløymt ut korleis det følest å få vrengt magen slik at alt, og då meiner eg alt, middagen kjem i retur. Eg har nemleg fått ei "svigermor" som jobbar på apotek, og der veit dei råd...

Du tenker kanskje at det kjem eit lite kjerringråd nå? Men, på Sunnmøre er det ikkje så fint å kalle ei kvinne for ei kjerring, så eg vel å kalle det medisin. Ho har rett og slett kjøpt ei pakke med reisesjuketablettar til meg. Og om det fungerer? Jau, det skal eg seie deg, det er ein kur som fungerer på denne landkrabben.

Så nå blir det berre ei fryd å reise opp langs vestlandskysten. Satsar på fint vêr og fine fotomotiv. Turen går frå Bergen fredag ettermiddag og ender opp i Selje, der foreldra til Hanne Marte skal hente oss. Skal bli veldig kjekt å treffe dei igjen. Det er ein skikkeleg kjekk familie, og eg føler meg heldig som har blitt tatt inn i varmen der.

Det er sikkert ikkje så mykje som minner om vinter lengre, men i fjellet ligg snøen endå godt nedover sidene. Og det har Hannus og eg tenkt å benytte oss av. Det blir i alle fall ein dag til Strandafjellet, og kanskje det blir ein liten tur med feller og oppbretta armer. Me kan nå ikkje berre gå på ski når ein først er oppe og besøker "svigers", men litt får me nok tid til:)

Ellers vil eg bare anbefale alle som har tid og mulighet til å bli med til Finse på 17.mai. Me var der i fjor, og det var litt av ei oppleving. Tenkte faktisk ikkje tanken på å droppe det i år... Så kjekt er det.

Kvilldal får fellesblogg:)

Ja, då ska det skje. Kvilldalsgjengen skal få fellesblogg. Det var kanskje på tide, vil nokon seie. Men, me vil heller seie at det kjem tidlig til å vere Kvilldalstempo:)

Ellers vil eg bare f¨å sei at påska har vore veldig bra. Hanne Marte har vore her heile ferien, og me har kost oss på ski kvar dag (minus 2 dager) Sjelden at ein får laus pudder til kness i midten av april...

Bilda kjem etterkvart

Våren er komen te Bergen

I helga viste våren seg skikkelig for første gong her i Bergen. Strålande sol frå skyfri himmel fredag og laurdag, og med temperaturer som tilsa ulltrøye og ikkje jakke.

Etter å ha jobba lenge med matteinnlevering fredag ettermiddag, fekk eg Hanne Marte med ut på ein liten sykkeltur. Kanskje den kortaste me har hatt i lag, men veldig godt å komme seg ut. Hanne Marte sko nemlig på nattevakt, så det var ikkje mykje me fekk tid til. Turenb gjekk te Slottet, der me fekk nytt litt av våren.

Lurdag va vêret endå finare og varmare, og då måtte me ta turen ut. Hanne Marte, Tove, Audi, Jani og eg ville nyte sola:) Det var ikkje snakk om noko anna. Planen var eigentleg å gå over Vidden, men det viste seg å ver litt mykje snø der oppe, og tida var litt knapp. Alle skulle nå møtet i Salem på kvelden, så då måtte me ha jogga over Me fann oss heller ei fin og lun hylle oppe ved Ulriken, der me naut utsikten, nisten, sjokolade og eple. Det vart òg litt tid til å hoppe litt med slushsnø i landinga. Andre i Bergen hadde òg visst å nytte seg av denne fine dagen, så me møtte store mengder folk på veg opp og ned frå Ulriken. I lufta fann me òg nokre luringer, som hadde funne den perfekte dagen for paragliding. Dei holdt på utruleg lenge, og det såg aldri ut som at dei skulle kome seg ned.
.



Fin dag, fin dag.

Jani dyrke poteter på kjøkkenet vårt...

Tenke du at Jan Gaute ikkje e ein typisk gartner? Då må du tenke om igjen.

I dag var dagen for ein skikkelig god potetmiddag, tenkte eg, og sko hente meg litt poteter frå skapet. Men, det va lettere sagt enn gjort. Poteta hang nemlig fast i skuffen på toppen av skapet. Kunne ikkje heilt forstå det, men så såg eg kva det var. Det var det megalange utskuddet frå poteta som hadde vokse seg opp i suffefestet. Han Jani han Jani...

Så nå er utfordringa, kem klare å få større potetspire enn Jani?

Litt fleire bilde frå Canada

Litt tekst og bilde frå Canada

Nå e eg tebake frå Canada. Det har vore ei stor oppleving, og eg må sei at kanadisk snø er noko for seg sjølv. Fjørlett pudder er tingen!!!

Under kan du sjekke kva som kom på friflyt.no undervegs på turen. Då hadde me framleis ikkje vore innom Fernie, som var den beste plassen, så der har det også blitt tatt ein del bilete på både kamera og netthinna...


Fri Flyts konkurransevinner i dyp snø

This is my girl

Nå er det ikkje lenge igjen...

På førstkommende fredag reiser eg...

Seint fredag kveld reiser eg over til Oslo. Der skal eg (prøve å) sove på flyplassen fram te innsjekking av meg sjøl og skia kl 06.00. Og rett før 8 går første flyet til London. Der skal eg møte dei 4 andre i reisefølget. I følget er 2 gutter frå Oslo, og eit forlova par frå Sverige. Håpar at det blir ein kjekk gjeng å reise med. Det er jo alltids eit lite spenningsmoment å reise med 4 ukjente på ein slik tur, men rekner med at det skal går veldig bra. Om ikkje anna, så kan vi snakke om vêret og snøen...

Turen går så videre frå London og direkte til Calgary. Her blir me henta av ein guide/sjåfør som skal kjøre oss fram til første skistad. Veit faktisk ikkje så mykje om kor lenge me blir på kvar stad, men reknar med at me får tid til å prøve eit par av løypene.

Ellers gleder eg meg stort til å oppleve Canada. Det har liksom vore litt uoverkommeleg å reise på skitur over dammen. Men, nå er eg altså snart der. Utruleg, men sant.

Webcamera for dei ulike skisentera me skal i:
Kimberley
Red resort
Fernie

Kjem tilbake med meir stoff...

Ellers så ligg værvarslinga for dei neste 5 dagane her:
Fernie
Kimberley
Red mountian

Ane til topps igjen...

Nok ein gong kunne Ane Marie Singstad gå av med seieren i den høgtidlege bowlingcupen på Bergen Bowlingsenter Bergen. Med sterk konkurranse i finalen, slo ho knock-out på arge konkurrentar som Jan Gaute Haug, Maria Kristensen, Hanne Marte Grimstad og Ole Terje Sukka.

Om champangen blir opna i kveld eller om den lyt vente til i morgon gjenstår å sjå. "Seieren kom i alle fall godt med", seier ho på telefon fr Fabrikkgaten i Bergen. "Dere ass", skrik ho når dei i bakgrunnen jublar over seieren hennar.

Ein lyt leggje seg i hartrening om ein skal kunne slå denne lattermilde austlandsjenta. Her kan me skode Jan Gaute Haug som var ein av hennar argaste konkurrent i finalen. Kanskje neste år?

Kjekk kveld

Tur til Turøy

Fram mot den 12. og 14.februar lyste butikkvindaugo mot oss: Husk morsdagen og din kjære på valentinesday... Raud er fargen som går igjen på dei fleste reklameplakatane. "Overask henne med gåver spekka med kjærleik", "gje henne den spesielle gåve", "rosene har aldri vore finare enn nå". Kunne holdt på i lang tid med å liste opp alle salgstriksa handelsnæringa bruker...

Men, kvifor skal alt koste penger, kvifor skal alt vere så glamourøst? Kva med å prøve noko så enkelt som å gi mor di eller din kjære ein dag som ho kan hugse og ikkje eit smykke som ho sjeldan får brukt fordi det bare passer til den raude genseren:) Kva med å gi ho ein dag som styrker familieforholdet, vennskapsforholdet eller parforholdet?

Eg må ærleg sei at det er kjekt å gi og få gåver. For all del!!! Men, desse dagane har blitt litt for kommersialiserte spør du meg. "Det enkel er ofte det beste," heiter det i reklamen for ein av dei store butikkjedane her i landet. Eg trur det er viktig ta seg ein slik dag samen med "jubilanten". Ein enkel, men kjekk dag der de får kose dykk i lag.

Tysdag hadde Hanne Marte og eg ein herlig båltur ut i Øygarden, nærare bestemt Turøy. Kan anbefalast på det varmaste. Og, treng du eit tips om kor det er ein live plass å tenne bål og holde litt varmen, er det bare å slå på tråden.

Ps: Viss du er jente og les dette, gjeld det sjølvsagt mot gutten også... Og hugs at det er farsdagen som kjem først:)

Utruleg, men sant...

Drømmetur til Ole Terje Sukka

Fri Flyt har i samarbeid med Destination Canada for andre gang trukket ut en heldig vinner av drømmetur til Fernie, Kimerley og Red Mountain. Ole Terje Sukka ble dagens gladeste fyr da han fikk vinnerbeskjeden.

- Dette er bare helt sinnsykt! Jeg pleier aldri å vinne noe, og det er ekstra morsomt at jeg sa til kjæresten min at denne gangen er det min tur!

Han forteller videre at kjæresten for to dager siden spurte om han fremdeles var like sikker på å vinne, og da han trodde konkurransen var kunngjort, prøvde han å ro seg vekk.

Da Kieron Gray fra Destination Canada ringte, trodde han at det var kjæresten som utsatte ham for en god gammeldags tøysetelefon. Men dengang ei, lærerhøgskolestudenten kan pakke skia og dra til Canada fra 11. - 21. mars.

Nærmere 900 stykker meldte seg på konkurransen, hvor åsted for vinter-OL 2010 var spørsmålet.

- Jeg har akkurat vært i St. Anton, og skikjøring er hovedhobbyen min. Jeg og kameratene mine har drømt om å dra til Canada, men det har så langt ikke blitt noe av. Nå gleder jeg meg til skogsterreng og pudder, sier Sukka.

Sukka skal feire seieren med tur til Snowshow i Eikedalen.

Fri Flyt gratulerer - og vi vil følge Sukka på drømmereisen til Canada.
(Henta frå nettutgåva til FriFlyt fredag 10.02.2006)

Litt meir frå Alpene...

Her er Dagfinn i eit fint svev

(Nettet gjekk så treigt i dag, at det tok eit år å bare laste ned dette biletet. Satser på meir bilde og tekst ein annan dag...)

Snart kjem bildene frå St.Anton

Etter å hatt sol frå skyfri himmel i 6 dager i strekk er det vanskelig å komme i gang med skulearbeidet... Heldigvis (eller uheldigvis) har me ei stor matteoppgåve som skal inn om to veker, så fokuset er nøydt til å ver på skulearbeidet nå.

Tenkte eigentleg at eg ikkje skulle fortelje så mykje frå turen før bildene kom. Men, litt kan eg nevne:
- Ski 6 dager
- Sol 6 dager
- Varmt 6 dager
- Gode venner 6 dager

Generelt ei utrulig bra veke. Og når me faktisk fant urørt pudder på torsdagen (to veker siden sist snøfall), toppa heile turen seg. Ein gløymer fort at ei ski og ein stav vart ødelagt når ein opplever slike snø-og vêrforold.

Meir frå turen kjem snart..........

Under to veker igjen...

I skrivende stund er det 13 dagar igjen til me vender snuten sørover mot kaldere strøk. Ja, for når ikkje Norge kan tilby skikkelige vintrar lengre, er me nøytt til å finne snø ein annan plass. Turen har me bestilt for fleire mnd sidan, så det er i grunnen berre å få tida til å gå fortast mogleg nå. Dagleg er eg innom dei lokale nettsidene og sjekker vêrmelding og livekamera. Og det er ikkje akkurat Bergensvêr der. Til nå har det enten vore snø eller strålende sol kvar dag. Det er vel slik det var her i Norge òg før?!?

Må sei eg er litt spent på om alt klaffer. Me har nemleg fiksa heile reisa og opphaldet sjølv. Ingenting har gått via reisebyrå. Så skulle noko skjere seg, har me ingen å klage vår nød til... Men, dette gjer det ekstra kjekt å reise òg. Og eg som er så dårleg i engelsk er enten nøytt til å enten snakke norsk-engelsk, eller prøve å friske litt opp i tysken. Kan bli god underhaldning for dei andre det ja:)

Om du skulle vere av typen som har lyst å følge litt med på ka vêr me har når me er der nede, er desse to linkene gode:

Livekamera frå St.Anton
Vêrmelding

Med på turen er:
Eirik: Fotograf og organisator
Ole Martin: Den einaste med slalom
Geir Allan: Fartsglad og energirik telemarkkøyrar
Nils Kjartan: Turens mest svoltne, med eit urokkeleg humør
Jan Erik: Eldstemann med teft i sporet
Sven: Minstemann med god kontroll og farleg latter
Bodil: Vår mest erfarne Alpeturist
Hanne Marte: Turens søteste jente med breie ski og svingteknikken inne
Ole Terje: Filmer og pådriver

Tebake igjen te alvoret...

Etter ei fantastisk flott jul, romjul, nyttårshelg og skiweekend i Hemsedal, var det tid for å starte opp med skule og praksis igjen. 2.klassingar er ikkje dei som forstår mest av kor kjekt det er å køyre djup pudder i skog, så det vart ikkje så mykje snakk om det denne veka. Difor lyt eg få fortelje dykk litt om jula. Det heile starta heime i trivselsbygda Kvilldal. Ei veldig kjekk og koseleg jul heime saman med familien, slekt og venner. Det vart eit par skiturer saman med min aller mest trufaste turkamerat, Toggy. Han var rektig så nøgd med å få trekke litt igjen. Den årlege Røldalsturen saman med Kvilldalsgjengen vart litt amputert, så eg måtte reise opp aleine. Heldigvis reiste eg. Fantastisk vêr, godt lag (Nils Kjartan og Geir Allan) og gode forhold på toppen gjorde at dagen vart ein stor suksess. Er meir og meir glad for å ha Røldal så nært heime...

Fjerde dag reiste eg opp til mi kjære Hanne Marte og familien hennar. Reiste først på ein hyttetur saman med venner. Det blei ein fin pudderdag (måtte leite litt, men når me først fann melisen, var det digg forhold og lite folk å dele den med...) Det blei også tid til ein herlig topptur før me returnerte til Ulsteinvik, for å treffe svigers igjen. Skal ikkje klage over den familien der nei. Har det utruleg kjekt saman med den gjengen. Gleder meg til neste tur opp til Grimstadgjengen. Første nyttårsdag var me ein tur innom Strandafjellet. Ein nydelig og kald dag, der me trengte eit par timar i bakken først for å vakne... Utpå dagen vakna me, og det vart ein av dei bedre skidagane på lenge.

De t vart ein dag innom Bergen før me satte oss i biler og busser og vendte snuten mot Hemsedal. Det skulle vise seg å bli ei fantastisk kjekk helg både åndelig, vennskapelig og skimessig. Å reise på tur med 100 Jesus- og skigira ungdommar var ei fantastisk flott oppleving. Det hjalp også på med hotellstandard og strålande vêr alle tre dagane. Var faktisk ikkje mildere enn 15 minus i det heile... (Bilda her er tatt av Eirik S Bø denne helga)

Men nå er eg altså tilbake igjen i det vanlege livet. To veker til med praksis nå, og så reiser me ein gjeng til St.Anton. I morgon er det berre to veker igjen...